فراخوان انشاء و مقالات دانش آموزان در مورد خرید کالای داخلی و مبارزه با قاچاق

[[{"fid":"14226","view_mode":"default","type":"media","attributes":{"height":"626","width":"480","class":"media-element file-default"},"link_text":null}]]

بنام خداوند بخشنده مهربان

مقام معظم رهبری دامت برکاته: «الگوی مصرف ما هنوز اصلاح نشده؛ ما بد مصرف میکنیم. همین مسئله‌ی جنس خارجی ... از همین قبیل است. این قاچاقهای ده‌ها و صدها میلیاردیِ وسایل لوکس، از همین قبیل است ... این را باید از کودکی به این جوان و نوجوان یاد داد.»(۱۳۹۵/۰۲/۱۳)

در زمانهای قدیم دور شهرها دیوارهایی می کشیدند برای محافظت از شهرها در مقابل دشمن ، گاهی اتفاق می افتاد که گروهی از مردم به طمع منفعتی به مردم شهرشان خیانت می کردند و دربهای قلعه و یا راه هایی را برای ورود دشمنان باز می کردند ولی در تمامی موارد تاریخ گواهی می دهد که آنان که خیانت می کرده اند خود نیز به مانند دیگر مردمان آن شهر قربانی می شوند.

خریدن کالای خارجی نیز تیشه به ریشه جامعه مان است. مسلط کردن بیگانگان بر مردمانمان (خانواده و فامیل هایمان و هموطنمان است) وقتی که ما کالای خارجی می خریم مردم مسلمان کشور خودمان را فقیر و فقیرتر می کنیم و به ورطه مرگ تدریجی می اندازیم چراکه پیامبر اکرم فرموده اند که الفقر موت الکبر (فقر مرگ بزرگتر است). حال آنکه طبق قاعده نفی سبیل در قرآن، خداوند ما را نهی کرده است که راهی برای تسلط بیگانگان بر جامعه اسلامی مان قرار دهیم.

وقتی که کالای خارجی می خریم، کارخانه های خودمان ورشکست می شوند، خواهران و برادرانمان و هموطنانمان که در آن کارخانه ها کار می کنند بیکار می شوند، ممکن است معتاد شوند، ممکن است خانواده هایشان به راه های ناصواب کشیده شوند، اگر مجرد باشند ازدواجشان به تاخیر می افتد، جمعیت کشورمان پیر می شود، بیکاری و فقر طبق حدیثی که می فرماید فقر که وارد می شود دین از پنجره دیگر خارج می شود. دین و اخلاق جامعه را تضعیف می کند، جرم و بزهکاری را زیاد می کند، تعداد دزد و کیف قاپ و زورگیر و موادفروش و... را زیاد می کند و اینها به افراد جامعه مان لطمه می زنند. با خرید کالای خارجی ارز بیشتری از کشورمان خارج می شود، ارزش پولمان کمتر می شود و این باعث تورم بیشتر می شود.

دانش آموز عزیز آیا تو درس نمی خوانی که درآینده شغل خوبی داشته باشی ... وقتی که کالای خارجی را می خریم آیا نه اینست که شغل ها در جامعه از بین می روند و مردم جامعه مان فقیرتر می شوند، حتی شما اگر وارد شغل های خدماتی از بالاترین سطوحش مثل پزشکی و ... تا پایین ترین سطوحش هم شوی، مردم هر چه بیکارتر و فقیرتر باشند کمتر در آینده به شما مراجعه می کنند و پول کمتری نیز نصیب شما می شود... پس از همین الان  کالای داخلی بخریم حتی اگر کیفیتش پایین تر باشد و مطمئن باشیم که با خرید کالای داخلی، و رونق این بازار از طریق افزایش رقابت کیفیت آن کالا بالاتر می رود.مثلا هرگاه همه ماپوشاک داخلی بخریم با افزایش تقاضا، تعداد بیشتری و افراد خلاق تری وارد تولید پوشاک می شوند و طبیعتا بینشان رقابت بیشتری صورت می گیرد و همین باعث می شود که روز به روز کیفیت کالا بالاتر رود. یادمان بماند که آینده ما به افعال امروز ما بستگی دارد و هرچه بکاریم همان را درو می کنیم.

کیفیت کالاهایمان هرچه که بالاتر رود شانس تولیدکنندگانمان برای صادرات آن کالا بیشتر می شود.این نکته ای بسیار کلیدی است که وقتی که مقام معظم رهبری،اقتصاددانان،فرهیختگان و کارشناسان کشور عزیزمان مرتبا از افزایش تولید سخن به میان می آورند و به درستی بر نقش بی بدیل کلید واژه «تولید» در نجات اقتصاد کشور از رکود،بیکاری،رشد کم و...تأکید می کنند مطمئنا منظورشان این نیست که تمام تولیدات کشور را خودمان مصرف کنیم چون اولا بدلیل کاهش قدرت خرید مردم،محدود بودن نقاضا و چندین دلیل دیگر این امر امکان پذیر نیست،ثانیا اصلا عاقلانه نیست که ما اسراف کنیم و هرچه را که تولید می کنیم خودمان مصرف کنیم و این امری بسیار بدیهی است؛پس چاره کار در صادرات است،همانکاری که چین را تبدیل به ابرقدرت اقتصادی کرده است یعنی تولید بسیار زیاد و صادرات بسیار زیاد.چین با اینکه ایدئولوژی حاکم بر کشورش تناقضات ماهوی با فرهنگ و روح حاکم بر به ویژه کشورهای غربی دارد اما از صادرات و مراودات تجاری با این کشورها غافل نشده و از این راه ثروت عظیمی را وارد کشورش می کند.در کشور عزیزما نیز علی رغم دشمنی ها یی که بعضی از کشورها مثل آمریکا با مادارند اما منعی برای صادرات به این کشورها وجود ندارد و مثلاما به کشور آمریکا فرش وخشکبار و ...صادر می کنیم و بطور کلی برای ایجاد اشتغال در کشور و نجات جوانانمان از بیکاری،مجرد بودن ،بی پولی و ...صادرات نقشی بسیار تعیین کننده دارد .
 

همانطور که در ابتدای این نوشته از سخن راهگشای مقام معظم رهبری استفاده کردیم در پایان نیز توجه شما را به جملاتی از معظم له جلب می نمایم.

در مسئله‌ی قاچاق ... با شوخی شوخی و آهسته‌کاری و مانند اینها هم کاری پیش نمی‌رود؛ باید یک کار جهادی قاطعِ انقلابی کرد.

 یک سوم از سال «اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل» سپری شد. شاید برخی با این ابهام مواجه باشند که سیاست‌های اقتصاد مقاوتی می‌تواند صرفاً در درازمدت و یا در بهترین شرایط در میان‌مدت بر اقتصاد بیمار ایران اثربخش باشد اما در پاسخ باید گفت، درست است که «برنامه‌ها برنامه‌های بلندمدتی است، لکن نتایج آن خیلی زود به دست خواهد آمد ... یعنی شروع ثمرات این کار و احساس عمومیِ مردم برای شیرینی نتایج این کار ان‌شاءالله دیر و دور از دسترس نیست.»(۱۳۹۲/۱۲/۲۰)

رهبر معظم انقلاب در روز اول فروردین‌ماه امسال در حرم رضوی مطالبات اقتصادی ده‌گانه‌ای ذیل سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، عنوان کردند و تأکید کردند به شرط اجرای به‌موقع و مجدانه، «مسئولین محترم دولتی آخر سال ۹۵ ... می‌توانند به مردم گزارش بدهند، مردم هم ببینند و حس کنند. وقتی مردم حس کردند، آن‌وقت اعتماد و اطمینان پیدا می‌کنند.»(۱۳۹۵/۰۱/۰۱)

یکی از آن موارد ده‌گانه، این است که «با قاچاق مبارزه‌ی جدّی بشود؛ اینها دارد به اقتصاد کشور لطمه می‌زند و ضررش را مردم می‌برند.»(۱۳۹۵/۰۱/۰۱) باید اذعان کرد که از این «بلای بزرگ»، آسیب‌های قابل ملاحظه‌ای به اقتصاد کشور وارد شده است. «قاچاق از واردات دولتی و گمرکی بسیار بدتر است: اوّلاً سلامت جنس معلوم نیست؛ ثانیاً درآمدی از آن عاید دولت نمی‌شود؛ ثالثاً همان اِشکال واردات را دارد که کساد کردن بازار تولید داخلی است.»(۱۳۹۵/۰۲/۰۸) به‌همین دلیل، «خنجری است که به پشت نظام وارد می‌شود. یک عدّه‌ای برای خاطر منافع شخصی خودشان، منافع کشور را با قاچاق لگدمال می‌کنند.»(۱۳۹۵/۰۳/۱۶) با وجود اینکه قاچاق «سمّ تولید داخلی» است اما تا امروز، «در مبارزه‌ی با قاچاق خیلی جدّی عمل نکرده‌ایم.»(۱۳۹۵/۰۲/۰۸)

فارغ از دلایل به‌وجودآمدن این وضعیت، چه باید کرد تا بتوان در سال «اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل» کام مردم را به‌جهت آغاز یک حرکت بزرگ اصلاحی در اقتصاد کشور شیرین کرد؟ «البتّه ... این مقابله آسان نیست؛ برای خاطر اینکه آن کسانی که درآمدهای میلیاردی از قاچاق دارند، به این آسانی‌ها دست برنمی‌دارند.»(۱۳۹۵/۰۳/۱۶) به‌همین دلیل در «مسئله‌ی قاچاق ... با شوخی شوخی و آهسته‌کاری و مانند اینها هم کاری پیش نمی‌رود؛ باید یک کار جهادی قاطعِ انقلابی کرد.»(۱۳۹۵/۰۳/۲۵)

بر این اساس، برخی راه‌کارهای اصلاح وضعیت مقابله با قاچاق عبارت است از:
توجه به نهادهای مبارزه با قاچاق: «دستگاه مقابله‌ی با قاچاق را باید خیلی جدّی گرفت؛ قوی‌ترین آدم‌هایمان را باید بگذاریم برای این کار؛ و می‌شود؛ عقیده‌ی بنده این است که می‌شود؛ یا جلویش گرفته خواهد شد یا اگر بکلّی هم جلوگیری نشود، بخش مهمّی‌اش کاهش خواهد یافت. این یک مسئله‌ی بسیار اساسی است.»(۱۳۹۵/۰۲/۰۸)



پیگیری همه‌جانبه: «قاچاق را از لب مرز و از پیش از مرز تا داخل مغازه دنبال کنید. این، یک قلم بسیار مهم است؛ یک کار بسیار مهم است. و آن کسانی که این کار را بکنند، آنها هم دارند مجاهدت می‌کنند.»(۱۳۹۴/۰۲/۰۴)

پشتیبانی مجلس از دولت: «دولت‌های مختلف از سال‌ها پیش همین‌طور مرتّب آمده‌اند رفته‌اند؛ خب، این کار یک کاری است که باید تحقّق پیدا کند و این هم ممکن است؛ نگویند نمی‌شود، کاملاً می‌شود؛ جلوی قاچاق را به‌طور قاطع بگیرند.»(۱۳۹۴/۰۲/۰۴) امّا در این بین باید توجه داشت که «پشتوانه‌ی این برخورد دولتی، مجلس است.»(۱۳۹۵/۰۳/۱۶)

اولویت مقابله با دانه‌درشت‌ها: «مراد من از قاچاق، فلان کوله‌بَرِ ضعیفِ بلوچستانی نیست که می‌رود آن‌طرف یک چیزی را برمی‌دارد روی کول خودش می‌آورد این‌طرف ... من قاچاق‌های سازمان‌یافته‌ی بزرگ را می‌گویم؛ ده‌ها کانتینر یا صدها کانتینر اجناس گوناگون قاچاق وارد کشور بشود؟ خب، باید برویم برخورد کنیم با اینها؛ ما دولتیم، ما قدرت داریم، ما می‌توانیم؛ به‌طور جدّی با اینها برخورد کنیم. چند مرتبه که برخورد جدّی بشود، یا جلویش گرفته خواهد شد یا لااقل بسیار کاهش خواهد یافت.»(۱۳۹۵/۰۲/۰۸)
khamenei.ir

والسلام

خواهشمند است انشاءهای خود در این زمینه را به اضافه نام و نام خانوادگی و شماره تلفن به ایمیل basiji1394@gmail.com ارسال کنید به نفرات اول جوایز ارزنده ای اهدا خواهد شد.